سکوت

همیشه فک می کردم که بهترین خصوصیت اخلاقیم اینه که در مقابل توهین ها و یا رفتار های بدی که  نسبت بهم میشه سکوت می کنم و واکنشی نشون نمی دم. فک می کردم که سکوت من به طرف مقابلم اینو می فهمونه که رفتارش اشتباه بوده و شاید رفتارشو درست کنه،  شاید بعضی اوقات این جوری شد ه اما تازه فهمیدم که خیلی اوقات هم  فک می کنند که تو هیچی نمی فهمی و اصلا اینقد ساده  دل هستی که متوجه نشدی که چه توهینی بهت کردند.

 واقعن حرصم می گیره از آدم هایی که اینقد خودشون رو متفکر و با هوش فرض می کنند و فک می کنند که بقیه  احمق هستند . گاهی هم اینقدر از این اخلاقت سوءاستفاده می کنند که نمی دونی با این آدم ها-  که بعضی هاشون مثلن بین بقیه سر هستند و الکی الکی کلی بهشون احترام هم می ذارند- چی بگی ...

 نمیدونم شاید اشتباه من سکوت نبوده ، بلکه اشتباه من این بود که زیادی سکوت کردم و به اشتباه فکر می کردم که اون رفتار ناراحت کنند رو فراموش کردم اما نمی دونستم که همه این ها مثل سنگ تو دلم تلنبار شده  ،  اونقد که نمی دونم با این سنگ های که چند گوشه دلم جا مونده چی کار کنم ......

نظرات 1 + ارسال نظر
شوالیه سه‌شنبه 17 اردیبهشت‌ماه سال 1392 ساعت 05:27 ب.ظ http://shovaliye65.blogfa.com

ای گفتی...

بعضیا فک میکنن زرنگن ولی در واقع خر زرنگن...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد